Begin 4de dag. Heerlijk uitgeslapen!!! Alleen het starten van de bus ging wat raar, uiteraard zoals elke dag even naar het water- en olie peil gekeken. (Ford..dus bed weg, matras weg, deksel op de grond en dan kan je pas wat zien.)
Dat starten…sleutel omdraaien dan hoorde je wel iets maar niet dat de startmotor de starterkrans ronddraait. Nog een keer proberen en het zelfde. De derde keer alles normaal en omdat iedereen toch naar de wc was…niet over praten. Belangrijker was de vraag, waar is de boulanger voor de broodnodige croissants.
Het doel van de dag was eindigen bij de ‘wijnboer’ bij het plaatsje ‘Cadillac’ (jaja van de autootjes) en dat over de franse D weggetjes. Romantisch.. het echte frankrijk. Een nadeel van de combinatie is dat je niet achteruit kunt rijden met zo’n klein kort karretje achter je, staat in no time dwars achter je. Dus snel even parkeren om een marktje te pikken was er niet bij.
Ondertussen was het echt zomer geworden, warme voetjes was er niet meer bij, hete zweetpoten.
En wat wordt zo’n motorruim warm dit is niet te beschrijven, het metaal van de motorklep onder het matras is niet aan te pakken. Eitje bakken enz.
Jongens dat over franse D weggetjes is leuk voor een gewone luxe auto, weet je wel… raampjes dicht, stuurbekrachtiging, stille motor, radio ‘nostalgie’ op de achter grond enz enz.
In mijn syncro beleef je dat heel anders bv elke zoveel honderd meter een rotonde dus terug naar 2
Koppeling in en door de enorme hitte in het motorruim slaat de motor af dus ook de stuurbekrachtiging elke keer weer schrikken ..van wat gebeurd er nu weer.
Allerlei twiet-twiet geluiden als je tussen de huizen rijdt. En héé, het lijkt net of tie gaat zingen/janken in de tweede versnelling. Maar dat doet de suzuki ook.
Stijf van de spanning en dan zegt je vrouw fijntjes tegen je: ‘Ik geloof dat je er een geluidje bij hebt.’ Overigens zo zonder thermostaat rijden is weer een studie apart.
Reageert ie volgens verwachting?: Langzaam door dorpjes rijden == op het ledje.
Buitenweg met wind mee==iets onder het ledje. Hardrijden met wind tegen==ver onder het ledje.
Ja inderdaad alles volgens verwachting. Toch weer even schrikken bij een vals-plat.
Op het ledje…hard rijden geen wind.
Eindelijk (60 minuten syncro rijden is veel meer dan een uurtje) zeg 2 uur ’s middags komen we bij het chateau aan (Kennen jullie Falcon Crest nog?) Ik zal jullie de zoetige details besparen maar omaatje wijnboer was een schatje met haar 6 woorden Engels. We werden verwezen naar de achtertuin, waslijn werd leeggemaakt en weggehaald en daar konden we heerlijk onder de bomen staan. Ik heb jullie al beschreven wat ik in 3 min. kan…inclusief het koele(?) biertje. Nu met uitzicht op het wijnboer gebeuren dwz tractoren, ploegen, sproeimachines, autowrakken, 100.000 lege flessen op pallets enz enz. en dit is echt T3-camper genieten kijk dat mooie blauwe ding daar staan tussen de bomen en scharrelende kippen.
Maar wat zijn wij toch ‘beschaafde schijters’ voor dat er één van ons met een 1.5 liter plastic vittel-fles naar de cave dorst te gaan om daar uit een 5.000 liter wijn vat z’n flesje te laten vullen??
Toch heb ik de stoute schoenen aangetrokken en bij knappe wijnboer (klein?)dochter het flesje laten vullen. Nou heb ik er geen verstand van (waarvan wel eigenlijk) maar misschien kregen we wel wijn dat bij van Gall & Gall wel 20 euro per fles kost maar dan ook nog lekker (Franse lucht denk ik)
En het (laten)koken in zo’n camper is ook een belevenis. Wat een culinaire hoogstandjes heb ik te eten gekregen aan m’n tafeltje met de campingklapstoeltjes. Nee haar camper-verantwoording was perfect in orde, ik moest zorgen dat de wagen rolt.
Maar ja al dat lekkere eten (vooral die teentjes) zorgden er wel voor dat we elkaar begonnen te ruiken dus na de wijnboer een gewone camping met douche, in de buurt van Bordeaux
Tjonge jonge heb ik eigenlijk nog wel lezertjes, de Doka’s zijn al lang afgehaakt natuurlijk.
En volgende week in de ‘Lord of the Syncro’:
…..wordt het steunpunt Lyon of steunpunt Barcelona?? Want we moeten dwars door Frankrijk naar de middellandse zee, de Pyreneeën over richting Barcelona.

Vierde en volgende dagen.

Heerlijk geslapen bij de wijnboer en wakker geworden van de geluiden van de wijnboer in bedrijf (diesel-tractor)
Koele nacht dus je zou denken dat de koelkast de inwendige temperatuur behoorlijk naar beneden gebracht zou hebben, toch??. Potverdorie 17 graden. Kijk met een caravan van huis in 24 uur naar je vakantie-camping is zo’n gas mogelijkheid van de koelkast niet zo belangrijk. Maar met een camper veel langer zonder 220v dan met. Koelkast open, biertjes eruit, kijken of het vlammetje te zien is. Nee dus. Handdoek over je kop (zo donker mogelijk), kop in de koelkast en maar starten. Niks!!!
Af en toe een plopje en dat gaf hoop. Hoe lang kan je starten voor dat je het opgeeft en zegt ‘de koelkast is kapot??’ Bij een wilde-vaart camper moet dit gemaakt worden!!!
Afijn we gaan weer op weg. Van Cadillac naar een camping onder Bordeaux, uitgekozen op de woordjes ‘Garage Morte’ voor de halve fransen onder ons klinkt dit luguber maar het betekend ‘stalling’
Hier zouden we ons karretje stallen om vrij te kunnen rondzwerven. Op weg van huis naar hier waren we toch wel minstens 2 camper-verkooppunten tegen gekomen. Zoiets moesten we zoeken en ach bij zo’n dorpje als Bordeaux zou je er toch zo naar toe rijden, nietwaar? Ai dat viel tegen.
Ondertussen de syncro toestand: Ach als het voorspelbaar wordt neemt de geestelijke spanning af.
Spitsuur Bordeaux wil zeggen pijltje op ledje + fan aan. Engelse geluidjes in 2, soms mis schakelen naar 3, Motorruimte erg warm, gaskabel gaat steeds stroever dus gas komt soms niet helemaal terug spectaculaire herrie. Vreemd kijkende omstanders. Hete poten ondanks griptang op de slang.
Toch trots zijn als je je treintje in een etalageruit ziet weerspiegeld.
Twee uur door Bordeaux gekropen. Allerlei soorten bedrijven maar geen camper-toestand.
De moed opgegeven en proberen Bordeaux uit te komen naar een kust-camping misschien weet de engels-sprekende receptie daar wel iets? Plan B: ANWB bellen en vragen.
Het geluk is natuurlijk met de domme: Nauwelijks Bordeaux uit en ja hoor wat ziet mijn linker ooghoek? Een camper-toestand.
Mooie winkel, verkopers in pak met stropdas en dat bij 35 graden. We waren er 11 uur ’s morgens en in gebrekkig engels vertelde men mij dat de mechaniker om 3 uur ’s middags aanwezig zou zijn.
Nee we mochten beslist niet binnen de hekken van het terrein wachten, buiten!!! Tussen de middag sluiten ze. Ach ja er stonden zo’n 20 nieuwe campers variërend van 45.000 tot 75.000. Ik vond ons campertje daar wel bij passen, zij niet. Wij een plekje onder de bomen in de buurt gezocht, 3 min truc, in een 20 graden biertje had ik nog geen trek. En beginnen aan de klus. Ja dat is leuk als je je eigen camper hebt gebouwd, je weet ook ongeveer hoe alles weer uitelkaar moet. Koelkast op het gras binnen een uur! Half drie weer bij de poort gemeld. Volgende discussie: Ze wilden de auto sleutels hebben. Waarom???, om hem naar het atelier(=werkplaats) te rijden. Er mankeert niets aan de auto!!, jokte ik nog en als het atelier ver is rijd ik hem er zelf wel naar toe. Beslist niet, absoluut geen vreemden in het atelier. Assurance. En ik weer uitleggen dat de koelkast los in de bus stond. Ah ze kregen het door, dat hadden ze niet verwacht, een beetje bozig koelkast onder de arm
En syncronauten, jullie hebben hetzelfde gevoel. Ze gaan wat doen aan je koelkast en je mag er niet bij zijn, dan de forse rekening zeker betalen zonder dat je er iets van geleerd hebt.
Tijdens het wachten even naar de peperdure campers gekeken in die van 75.000 ja het ziet er aardig uit wat een joekel van een ijskast. Maar ja kijkend naar m’n unitje zou ik toch niet willen ruilen. Nou ja bij wijze van spreken.
De koelkast komt weer terug. Er mankeert niets aan, was een beetje vuil dus schoon geblazen. Kosten: niets. Ja wat voor garantie heb je dan erop. OK bedankt jongens en wij weer naar ons bomen plekje. Koelkast in bouwen ook zo weer gebeurd. En dan starten, je kent het wel handdoek, kijken, starten enz. Hoe vaak moet je starten voor dat je denkt ‘Hij doet het nog steeds niet’
Weer terug: Meteen de auto sleutels in zijn handen gedrukt. Karretje afkoppelen. De achterkant van het bussie door allerlei hekken zien verdwijnen en weer wachten.
Ah, de voorkant vind ik persoonlijk nog mooier. Koelkast prima in orde zelfs het wit/groene wijzertje doet het?!? Ik kan me de gedachtegang van de mechaniker eigenlijk wel voorstellen, zijn gedachte:
‘Camper-eigenaar ook niet één van de jongste (uiterlijk dan), camper interieur van plus/minus ’82, bussie van pakweg ’90, zo’n combinatie ga je toch niet uitleggen hoe een koelkast werkt???
Waarom hij het toch deed zal een raadsel blijven. Kijk, zei de mechaniker in het frans, de verkoper vertaalde het simultaan in het engels, ‘look’. Je gaat natuurlijk niet alles er uit halen en met een handdoek over je kop in een koelkast gluren maar je kijkt gewoon naar het oranje wijzertje dat in het witte gebied staat. Dan start je twee keer en kijk het wijzertje gaat van wit naar het groene gebied dus dan doet ie het. Makkie he? Bovendien zit er ook een safety-systeem op. Dat zit aan de onderkant dopschroefje eraf, beetje blazen of zuigen en nieuw goed gasmengsel. Bij verkeerd mengsel(gevaarlijk) ontsteekt ie niet. En dit college en gedoe allemaal: gratis en dat in Frankrijk.
Tjonge jonge wat is het leven toch eenvoudig. Oh, had dat eerder gezegd!!! Sindsdien is de koelkast één keer ’s nacht uitgewaaid en bij 35 graden buiten, schaduw temperatuur, wordt het bier wel zo koud als 15 graden. Nou toch wel een beetje knap, hoor, zo’n linkerkant van een blauwe bus in de zon tussen auto-metaal en achterkant koelkast ondanks alle fannetjes (4) en isolatie wordt erg heet.
Op naar de camping onder Bordeaux. Douchen, rusten, boekie lezen.
Jaja dat rijden, koelkast uit en in, onder de auto, achter de auto, dak omhoog, is allemaal goed te doen voor normale syncro-rijders. Maar ik heb natuurlijk niet alles verteld (anders wordt het verhaal zo lang) een paar dagen daarvoor ben ik uitgegleden bij het tanken en met m’n linker onderkant bast tegen het karretje aan gedonderd. Resultaat gekneusde rib en dat betekend: niet lachen, hoesten, autorijden, ’s nachts omdraaien, ’s morgens je bed uitkomen enz. Het betekend wel: heel voorzichtig bewegen, pilsje met de verkeerde hand oppakken enz. enz. en dat allemaal weken lang!
Camping tussen Bordeaux en Bayonne nl in Pissos. 65 plaatsjes waarvan er 6 bezet waren dus: Rust!!!

Ik ga natuurlijk niet vertellen over hoeveel bomen er op de camping stonden of de toestand van de franse wc’s en hoe vaak we ons hebben moeten verontschuldigen voor het hap gedrag van onze Jock (hij lust de franse hondjes het liefst rauw)
Néé, natuurlijk niet, anders wordt het een lang verhaal!
Dus een paar dagen rust!!!! En genieten, boekie lezen, pilsje/wijntje, lekker eten, niet afwassen (rib, weet je wel!)
Wat er nog voor de komende week op het programma staat: camping/wijnboer aan de Gironne(=rivier)
Jongens ophalen van het vliegveld Bordeaux en dan de eerste feest/disco camping aan de Atlantische kust, familie reunie, dan met twee gezinnen door de Pyreneeën naar de spaanse costa.
Gedaan met de rust.

Héé, wakker worden jullie!!!

kan vervolgd worden…